Dit is mijn 52e blog.

Dat betekent een jaar lang iedere week, een stukje uit ons leven opgeschreven.

We begonnen natuurlijk vorig jaar om ons huisje te verhuren wat we met heel veel liefde hebben opgeknapt.

Omdat ik zelf altijd iedere dag,

en dat dan al jaaaaren… In mijn eigen dagboek schrijf, zei mijn dochter Mam je moet online gaan en een blog schrijven over het huisje wat je gaat verhuren.

Zo krijgt het huisje bekendheid en kan je heel voorzichtig beginnen met de verhuur.

Oh wat was dat spannend om dat te gaan starten..

Als eerste natuurlijk het huisje opknappen, maar ook om daar open en bloot over te gaan schrijven.

Natuurlijk was het ontzettende leuke tijd om echt alles naar onze eigen zin op te knappen..

En spannend of het ook allemaal ging lukken.

En wie had verwacht dat het zo ongelooflijk goed zou gaan lopen.

De ene verhuurder is er nog niet uit of de andere meld zich al aan. We wisten niet wat ons overkwam.

Ja natuurlijk heb je dan heel veel leuks te schrijven over de opbouw van ieder dingetje waar we mee bezig waren en wat we gingen kopen om het gezellig te maken..

En leuke verhalen over onze gasten..

Maar op een gegeven moment kwam er natuurlijk best wel een onzekerheid van……

Waar ga ik nu eens over schrijven want de verhuur loopt zo goed en we maken geen gekke dingen mee.

Zeker als je rustige gasten hebt die één, twee of drie maanden je huisje huren.

Dan kom je al heel snel in de privésfeer terecht en dat is natuurlijk niet de bedoeling geweest, want het is een blog over het huisje!!

Zeker weten heb ik al leuke blogs geschreven over van alles en nog wat wat, wél met het huisje te maken heeft.

Dat geeft natuurlijk ook de aller fijnste voldoening. Dat is ook de opzet.

En ik heb gemerkt dat ik het blog ook niet nodig heb om goede klandizie aan te trekken.

De verhuur loopt even goed wel.. ook als ik geen blog zou schrijven.

Kijk.. Is er wat te schrijven over de verhuur is het natuurlijk super.

Dan heb ik ook geen stress.

Dan rolt het er, zo uit..

Maar als er niets te melden is.. Tja..

Zoals ik de laatste weken bijvoorbeeld geschreven heb over onze eigen vakanties, en onze bank etc.. etc..

Natuurlijk is dat een smeuïg verhaal maar voor mensen die denken een blog te kunnen lezen over het huisje wat we verhuren??

Nee dan is dit niet relevant.

Soms zeiden mensen dat ook tegen mij op Facebook en ook in de familie.

Dan ga je daar over nadenken en als ik dan alles bij elkaar doe, kom ik tot de conclusie, om niet meer iedere week te schrijven.

Nico zegt, helemaal stoppen..

Hm…

Nee ik houd de deur op een kiertje..

Ik ga eerst eens kijken hoe me dat bevalt…. om niet meer iedere week een blog te hoeven maken.

Misschien ga ik alleen schrijven als ik echt weer wat over het huisje te melden heb.

Ik hoop dat jullie mij begrijpen, waarom ik tot deze conclusie gekomen ben.

1. Dus het gaat niet allemaal over het huisje..

2. Het geeft toch een beetje druk iedere week.

3. De verhuur loopt evengoed wel, als ik niet zou schrijven.

Dus.. tja…

Zo wil ik jullie allemaal heeel erg bedanken voor jullie wekelijkse support, jullie likes, jullie reacties, vele trouwe lezers heb ik gekregen, waar ik heel dankbaar voor ben.

Het was een feestje voor mij als jullie weer gereageerd hadden.

Zo ben ik ook wel een beetje verslaafd geraakt aan mijn mobiel op Facebook en op Instagram wat ik vorig jaar echt niet was.

Whahaha…

Dat zal het zal ook wel weer een stukje rust gaan geven.

Langzaam moet het uit mijn systeem om te kijken of er weer iemand leuk gereageerd had.

Want dat deden jullie!!

Ik voelde me dan ook wel weer een beetje stom als ik weer ging kijken en na een uurtje weer ging kijken en na een uurtje weer ging kijken.

Hoe afhankelijk ben je dan van andere mensen of ze jouw verhaal leuk vinden dat is eigenlijk ook iets waar ik vanaf wil.

Pff.. Wat zit een mens toch ingewikkeld in elkaar maar gelukkig kan ik er zelf om lachen.

Het geeft me enorm veel plezier om het huisje te verhuren en bij iedere verhuur weer met even veel liefde alle schoonmaak en gezelligmaak dingen te doen.

En daar mooie reviews mee te mogen ontvangen.

Dat geeft mij de hoogste genoegdoening.

Dus ik schrijf als er weer wat leuks te melden is.

OK?… Beloofd!

En als ik dan toch in de toekomst mijn ontbijtjes ga serveren…

Je weet maar nooit… en ik laat het dienblad op de grond vallen en de eieren en croissants rollen door het gras dan laat ik het jullie natuurlijk weten.

Want dat is weer een heerlijk verhuur verhaal.

Dus Ik eindig dan ook met….

Nogmaals bedankt iedereen…

En…

wie weet….

Wordt dit toch nog vervolgd…..

Maar niet meer iedere week.

🧡🧡🧡😘

Hartelijke groeten van Christiene.