Het was een moederdag om nooit meer te vergeten,

Wij hebben besloten om de intelligente Lock down te versoepelen.

We hebben gewoon weer geknuffeld hoor pffffff…

En daar was het ook hoog tijd voor.

We wilden het allemaal graag weer.

T was klaar, over…

We zijn tenslotte toch een familie.

Onze kinderen met aanhang en kleinkinderen…

 

Owhh…

Die heerlijke kleine kinder armpjes weer om je nek heen.

Wat hebben we dat gemist.

Traantjes..

Maar ook met onze eigen kinderen was het weer zooo fijn om elkaar even dicht tegen elkaar aan te drukken.

Eindelijk weer…

We voelen ons allemaal niet ziek dus jaaa hoor. Gewoon doen!!!!

Wat een weken…

Eerlijk gezegd kunnen we het woord Corona niet meer horen..

Waar we ook zijn, we horen erover en nu ook weer in dit blog. Blehhhhh..

Maar het beheerst ook zo ons leven, ja toch, van ons allemaal.

Ik stop er nu ook over.

Althans.. In dit blog

Dan ons huisje..

Nico heeft een week vrij genomen en de mensen die ons huisje huren waren weer een paar dagen weg.

We mochten dus weer verder aan de gang met schuren en schilderen.

Maar ook naar binnen, om van alles af te plakken. Dat vonden ze ook prima.

Zo raar… Je voelt je een inbreker in je eigen huisje.

Het kon niet mooier uitkomen met deze prachtige zomerse dagen.

Het werd zelf zo heet dat we het niet meer uit hielden om in de palle zon te gaan staan schilderen.

We zochten de schaduw op.

En als het er niet was, dan maakte we schaduw met de parasol.

 

Maar omdat ik ook heel hoog moest schilderen hadden we aan de parasol echt niet genoeg.

Dus ik zei…

We gaan vanavond maar verder want de zon steekt.

Ik heb een lichte huid met sproeten en de zon doet dan echt pijn.

Ook moet ik oppassen voor huidkanker want ik heb al diverse plekjes moeten laten weghalen.

Het zit in de familie.

Goed smeren en in de schaduw is de enige oplossing.

Maar Nico zei.. Nee hoor ik heb een goed idee Wacht maar…

En weg was hij.

Hij dacht ook, daar gaat mijn schildertje… Hahaha…

Na een paar minuten hoor vanuit de verte de shovel aankomen en ik denk meteen…

Hu.. Wat gaat hij nu weer doen.

“Wat ga je doen met dat ding” zei ik en hij lachte achter het stuur en reed met zijn wielen voorzichtig het gangpad in..

Achterop in de bak zag ik een lattenbodem met matras liggen.

Het was een oude boxspring.

Hij stapt af, neemt de boxspring mee naar de lepels en bind het bed eraan vast.

Hoe dan?

Toen pas begreep ik wat hij van plan was.

Hij maakte op deze manier een groot zonnescherm. Hij kon de lepels omhoog doen en zo stonden we prachtig in de schaduw om te schilderen.

Whahaha wat een super idee weer..

Dus daar gingen we weer..

Een kloddertje groen hierrrrr en een kloddertje groen daaaarrrr… 😏

We hebben dagen achter elkaar geschilderd met kwastjes en rolletjes en steeds namen we afstand om te kijken hoe mooi het werd.

Wauw.. Prachtig he… Veel rijker..

En dan gingen we weer…

Van een lelijk wit huisje met blauwe kozijnen zagen we het een romantisch boshutje worden in een mooie kleur groen en licht groen.

Wat doet een kleurtje ongelooflijk veel.

Het huisje gaat helemaal op in de natuur bij de prachtige bomen.

Zelfs de regenpijpen zijn mooi meegenomen in kleur.

Die lelijke dingen vallen nu niet meer op.

Toen onze kinderen kwamen kijken, waren ze ook enthousiast.

Maar toen zeiden ze ook….. dat de Tuinkamer meegenomen moest worden en dat het dan een mooi geheel zou worden!!!!!!!

Owh nee he..

We zijn helemaal niet dol op schuren en schilderen maar…

We zien zelf ook, dat ze gelijk hebben en gaan meteen de klus erbij pakken.

Het is echt allemaal zo naar ons zin geworden.

Op een gegeven moment kon ik echt niet meer.

Dagen achter elkaar al bezig.

Nico zei..

Je zou me een groot plezier doen als je een lekker wijntje in ging schenken voor jezelf en gezellig op het terrasje hier erbij komt zitten dan doe ik nog een half uurtje de laatste balken en dan zijn we klaar.

Ahh wat lief…

Nou, dat ben ik meteen gaan doen.

Even lekker snel gedoucht en in mijn nachtpon zijn we samen met Nicky in de avondzon neergestreken daar op het nieuwe terrasje en kijken hoe Nico de laatste balken groen maakte

En dat voelde Zooo Zaliggg🤣

Papa heeft nu ook zijn biertje verdiend He Nick?

En zo zaten we met z’n drieën te genieten van de aller EERSTE laag die erop zit.

Laag TWEE moeten we nog even niet aan denken.. laat het eerst maar even uitharden….

En dat kan nog maanden duren….

TOCH ?????

 

Wordt vervolgd.. 🧡