Ja ja, we zien de crocussen en narcissen al door komen. Hele velden, schattig om te zien.
Nee ik pluk ze niet meer.
Het voelt dan toch als voorjaar.. He heerlijk.
Hartstikke leuk om op te markt wat van die bakjes te halen met blauwe druifjes..
Tulpen op tafel.. Zoo romantisch..

Zooo liefff..

Tot nu toe kunnen we niet zeggen dat het winter is geweest in Nederland helaas.

Hoewel… Gisterenochtend met sneeuw op de auto reed ik naar mijn moeder. Maar helaas wat natte flats sneeuw.

Nee..
We gaan de hele andere kant op met ons landje.

Er komen stormen en wat voor stormen? Ze gaan ze nu al een naam geven en dan wordt het griezelig.

Vind je niet? Want dat hoor je alleen maar ver van je bed. Dat hoort niet bij ons landje..

Maar ja hoor.. Al die enge toestanden komen dus nu ook naar Nederland.
De een is nog niet eens over en ik hoor dat de andere alweer komt..Ciara, Dennis, Ellen..

We hebben hier in de tuin het schaduw paviljoen maar goed vastgebonden met tie-rips, zodat het niet de lucht in zou gaan.
Daar achter staat een loeihoge en zware den. Top zwaar met gigantisch veel sparren appels erin.

Nou ik kan je vertellen dat ik bij de eerste storm op zondagavond voor het raam stond om te kijken hoe deze vreselijke grote zware den van links naar rechts zwiepte. Heel griezelig om te zien.
Als daar een gigantische tak uitvalt op het dak van het paviljoen die eronder staat , kunnen we alles schudden, want dat is van carbonaat plastic. Koekje voor deze wind.

Ik weet zeker dat jullie ook allemaal maatregelen hebben genomen, alles hebben vastgezet of hebben binnengehaald. En voor het raam hebben gestaan en hebben gekeken naar de bomen, hoe tekeer het buiten ging, maar ook de dagen erna, Was het nog gigantisch, hè?
Wat een oerkracht..
Wat gaat een orkaan/wervelwind dan wel niet doen joh.. Nee daar wil ik echt helemaal niet bij nadenken.

Maar.. we hadden het over het voorjaar en de narcissen en de krokussen en dan denken we meteen aan het huisje waar nog helemaal geen tuin of terras is aangepakt.

We hebben al prachtige terrastegels klaarliggen in het tuintje daar.
Maar we kunnen er niet bij, want het is verhuurd bijna de hele maand februari en de maand maart erachter aan.
Geweldig!!

Maar ja, dat is toch eigenlijk de tijd dat we het zouden kunnen gaan doen.
Het moet helemaal toppie zijn van de zomer als de zon schijnt. En mensen er hun vakantie willen gaan vieren.

Toch zien we een hele kleine Ieniemienie kans..

Degene die nu bijna de hele maand februari hier huurt, komt ook uit Wageningen en is haar eigen huis aan het opknappen en schilderen en gebruikt ons huisje om tijdelijk te bivakkeren.
Met andere woorden. Ze is er heel vaak niet.

Dus besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en haar een appje te sturen of het mogelijk was dat, op een bepaalde tijd als zij er niet was, dat Nico misschien het terras mocht leggen.

Natuurlijk zei ik erbij… We begrijpen het als je nee zegt, Want je huurt zoiets voor jezelf en privé is privé.

Bijna onmiddellijk kregen wij het antwoord terug Met daarbij de dagen ochtenden en middagen dat ze weg was.
Nou, hoe fantastisch is deze samenwerking.

En op een vrije zaterdag heeft Nico daar een prachtig terrasje gelegd.
De schutting naar de buren moet nog komen. Die is in bestelling…Het wordt een laurier.. Het gaat ons niet nog een keer gebeuren dat een droge zomer alle coniferen bruin maakt.
De laurier is stukken sterker.

Natuurlijk ga ik meteen op Marktplaats en Facebook zoeken naar een leuk tuinsetje.
Dat is zo leuk.. Ff lekker struinen en zoeken naar iets wat buiten kan blijven staan in de regen en niet zo snel verweerd na een paar jaar.

En ik vind al vrij snel 4 leuke wicker stoelen met kussens erin.

Ik ga handelen met deze dame in Veenendaal en Nico zegt.. Zeg maar dat ik ze straks kom ophalen.
Dat werkt ook vaak he.. Dan denken ze weg is weg.

YESSSS
Het was goed maar dan wel voor 19:00.
Oeps het was al 18.00 uur
Hij gaat snel de aanhanger halen en ik schrijf op een briefje waar hij naartoe moet voor zijn navigatiesysteem en hij rijd naar Veenendaal.

Na 10 minuten belt hij op om te zeggen dat de weg helemaal vast zit en hij een andere route gaat nemen.
Ah.. Neehe…
Ik zeg maar redt je het wel voor 19:00 dan?
Ja dat weet ik niet zegt hij.

Oké ik ga haar weer even appen en zeggen dat hij vast staat door een omgevallen vrachtwagen. Dit was nog een stukje staart van de zondagavond Storm.
Ze snapt het..

Al met al heeft hij er heel lang over gedaan om weer terug te komen, maar met vier geweldige stoelen. Ze zien er nog prachtig uit en hoe blij kan je daar dan mee zijn. Dat tafeltje erbij? Nou dat vind ik ook nog wel.

Hey ik krijg ineens een berichtje van de dame die hiernaast zit of ze nog wat langer kan blijven. Ze vindt het een prachtige plek.
Dat is zo leuk om te horen.
Nou dat gaat precies nog.. 5 nachtjes en dan komt de volgende huurder.

Oeps zij er om 11.00 uur uit.. En de nieuwe huurder komt er om 3 uur in dus dat wordt racen om alles te poetsen en weer gezellig te maken.

Hoe leuk is dit.
Nooitverwachtdathetzogoedzougaan.

En om dit blog te schrijven is nog steeds een uitdaging.
Er zijn dagen bij dat ik totaal geen inspiratie heb en denk zou het de moeite nog wel waard zijn?
Zijn er wel mensen die dit lezen?
Hoe leuk is het als mensen reageren met een like of een duimpje of een berichtje.

Omdat ik niet zo heel veel verstand van Facebook en Instagram heb, hebben Felicia en Jaimy voor mij punt voor punt opgeschreven wat ik moet doen om mijn blog daar te plaatsen en de foto erbij te zetten.

Dus Zie je het voor je… dat ik iedere donderdag ochtend mijn mapje open met hun tekst en dan punt voor punt doe wat zij opgeschreven hebben.

Bijvoorbeeld..
De link plakken voor de tekst…
Alle hashtags maken, het mogen er maar 30 zijn.
De foto pakken en opschuiven hoe je hem in het beeld wil hebben.
Bericht selecteren en kopiëren en dan naar de volgende.
Wat een gedoe joh.. en dat voor een leek.
Maar het lukt me. En ik ben heel blij met hun hulp.
Anders lukt het me echt niet.

Nu begrijp ik ook mijn moeder van 86 die zo blij is dat ik haar 1 keer in de week een hele dag kom helpen met alles wat maar nodig is, en het is nog een super gezellige dag ook.

Nou… Nee niet altijd… want er zit best een koppie op, maar naarmate ze ouder wordt, wordt ze veeel milder… en is het een stuk gezelliger hihi.. Sorry mam.
Als er ooit een tijd komt dat ze er niet meer is, dan zou ik misschien wensen dat we nog een keer onenigheid zouden hebben.
Godzijdank is het nog niet zover.

OK.. inspiratie voor het blog, daar was ik gebleven..

Maar dan zegt Jaimy weer.. mam Je maakt van een asbak nog een heel leuk blog verhaal, dus ga maar lekker door, Die inspiratie komt vanzelf wel.

En inderdaad er is iedere week nog wel iets wat in mijn gedachten komt om over te gaan schrijven.

Wordt vervolgd….. 🧡